"Eg skal vera ein god og populær leiar" er eit utsagn eg har høyrt fleire gonger i prosessar med å rekruttera nye leiarar. Det er ein heilt vanleg, men feilslått tankegang når spesielt unge leiarar skal ut i sin første leiarjobb.
Slit du med å planlegga arbeidsdagen? Er mailboksen alltid full og påminnelser-appen endelaus? Då er du i ein situasjon som mange leiarar kan kjenna seg att i. Det er utfordrande at døgnet berre har 24 timar når ein har tusen tankar i hovudet samtidig. Så korleis kan ein prøva å få kontroll på oppgåvene, prøva å få kontroll på dagen?
Lyden av skohælar som klakkar får det til å gå kaldt nedover ryggen, alle dei vonde minna kjem tilbake, negativ assosiasjon dukkar opp. Ein relasjon er øydelagt og alt som er att av den er lyden av klikk-klakk, klikk-klakk.
Kampen mellom privat og jobb står sentralt i mange sitt liv. Korleis prioritera tida når kjensla er at det knapt nok er tid til å henga fast i enden av taustumpen? For meg har denne hausten vore ein studie i ubalanse, og eg har ofte kjent på kampen mot klokka! Likevel har dette vore det beste året i mitt liv der det meste har klaffa både på jobb og privat. Korleis?